Last updated: 27 เม.ย 2566 | 861 จำนวนผู้เข้าชม |
เวลามีปัญหา หลายๆ คนมักปรึกษาพ่อแม่ บางคนปรึกษาเพื่อนสนิท บ้างระบายให้คนรักฟัง หรือไม่ก็เล่าให้หัวหน้างานรับรู้ บางคนก็เลือกเก็บงำไว้เงียบๆ คนเดียว แล้วหาวิธีจัดการด้วยตัวเองภายหลัง แต่ก็มีคนจำนานไม่น้อยที่เลือกปรึกษาคนแปลกหน้า เพราะไม่อยากให้ปัญหาที่เก็บไว้จนกลัดกลุ้มคนเดียวแพร่งพรายให้คนรู้จักหรือคนสนิทฟัง อาจเพราะไม่อยากเอา
ปัญหาของเราไปทำให้ใครไม่สบายใจ หรืออาจเพราะอายที่จะต้องเผยด้านอ่อนแอของตัวเองต่อหน้าคนคุ้นเคยในชีวิตจริง ซึ่งหลายครั้งเราก็ไม่ได้ต้องการคำปรึกษา แต่เราต้องการแค่ใครสักคนอยู่ข้างๆ นั่งรับฟังเราเงียบๆ โดยไม่ตัดสิน ซึ่งก็ทำให้หลายคนเบาใจขึ้นได้จริงๆ
มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์สอบถามเด็กๆ ว่าเวลามีเรื่องไม่สบายใจ พวกเขาเล่าให้ใครฟัง เด็กๆ ส่วนใหญ่ตอบว่า ‘สัตว์เลี้ยง’ คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ โดยเด็กๆ ให้เหตุผลว่า สัตว์เลี้ยงฟังอย่างเดียว ไม่เถียง ไม่ตัดสิน จึงทำให้พวกเขารู้สึกสบายใจที่ได้เล่าความลับให้เพื่อนสี่ขารับฟัง ผู้ใหญ่อย่างเราๆ จะลองใช้วิธีใสๆ ตรงไปตรงมาแบบเด็กๆ ดูก็ได้นะคะ เพราะการพูดกับหมาแมวและต้นไม้ ไม่ใช่เรื่องผิดปกติแต่อย่างใด
อย่างไรก็ตามการประสบปัญหาแล้วไม่รู้จะปรึกษาใครดี จนหาทางออกไม่ได้ มืดแปดด้านไปหมด ถือเป็นการหลงทางในชีวิตรูปแบบหนึ่ง ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ ไม่ว่าใครก็ต้องเคยตกอยู่ในสภาวะแบบนี้กันทั้งนั้น ซึ่งการพลัดหลงเกิดขึ้นได้ในทุกช่วงเวลาของชีวิต ทั้งตอนที่เรายังเป็นเด็ก ตอนที่เติบโต หรือกระทั่งตอนที่เราแก่ตัวลง การพลัดหลงมีหลายรูปแบบ บางครั้งอาจจะมาในรูปแบบของการพลัดหลงจากครอบครัว จากเส้นทางที่เราเลือก หรือจากสังคมที่เราอาศัยอยู่
ในวรรณกรรมแปลจากญี่ปุ่นเรื่อง ‘ศูนย์บริการข้อมูลคามาคุระอุซุมากิ ยินดีต้อนรับคุณผู้พลัดหลง’ ของนักเขียนชื่อดังชาวญี่ปุ่นอย่างมิจิโกะ อาโอยามะ บอกเล่าเรื่องราวของคนทั้งหกที่ต่างก็พกพาปัญหาที่แก้ไม่ตกมาพบกับคุณตาฝาแฝดและผู้อำนวยการแอมโมไนต์ซึ่งอยู่ชั้นใต้ดินของร้านขายนาฬิกา
ไม่ว่าจะเป็น ฮายาซากะ พนักงานกองบรรณาธิการผู้คิดอยู่บ่อยครั้งว่าตนไม่เหมาะกับงานที่ทำอยู่ อายาโกะ คุณแม่ผู้กลัดกลุ้มกับอนาคตของลูกชายที่ไม่รู้จะโน้มน้าวยังไงให้ลูกซึ่งมุ่งมั่นอยากเป็นยูทูบเบอร์หันไปเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย โคซูเอะ บรรณารักษ์สาวผู้หนักใจและคิดไม่ตกกับคำขอแต่งงานที่ฟังดูไร้น้ำหนักของแฟนหนุ่ม อิจิกะ เด็กสาว ม.ต้น ที่กลัวว่าตัวเองจะโดดเดี่ยวไม่เป็นที่ยอมรับในกลุ่มเพื่อน อายุคาวะ อดีตหัวหน้าคณะละครสุดป็อปที่ปัจจุบันขายตั๋วแทบไม่ออก และ บุนตะ ชายชราเจ้าของร้านหนังสือเก่าผู้ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายซึ่งครั้งหนึ่งเคยปล่อยความรักหลุดมือไป
ทั้งหกคนต่างก็ถูกความกังวลใจพัดพามาที่นี่เพื่อรับฟังคำแนะนำซึ่งจะเปลี่ยนชีวิตของพวกเขา นี่คือเรื่องราวปาฏิหาริย์เล็กๆ น้อยๆ ที่จะจุดประกายความหวัง ความฝัน สำหรับผู้หลงทางในวันที่สูญเสียเป้าหมายในชีวิต
ศูนย์บริการข้อมูลคามาคุระอุซุมากิแห่งนี้ ยินดีต้อนรับเหล่าผู้พลัดหลง ขอให้ทุกคนก้าวเดินไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง
Ref: https://www.dailymail.co.uk/news/article-3072784/Children-likely-confide-pet-sibling-Kids-prefer-talking-animals-feel-not-judged.html
28 เม.ย 2566